Ιερός Ναός Αγίου Νεκταρίου
Είναι ο νεώτερος Αγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας και η εκκλησία προς τιμήν του είναι από τις μεγαλύτερες των Βαλκανίων, αφού μπορεί να χωρέσει 9000 ανθρώπους.
Ο ναός βρίσκεται κοντά στην Παλαιοχώρα και το μοναστήρι είναι κτισμένο το 1904. Από το λιμάνι απέχει μόλις 6 χιλιόμετρα και μπορείτε να φτάσετε εκεί είτε με το δικό σας αυτοκίνητο, είτε με λεωφορείο ή ταξί.
Η κάρα και τα λείψανα του Αγίου φυλάσσονται σε μια μικρή εκκλησία δίπλα στο μοναστήρι.
Ήρθε στην Αίγινα πριν από έναν αιώνα περίπου και τα αναρίθμητα θαύματα που έκανε στην διάρκεια της ζωής του, τον συνέδεσαν στενά μαζί της.
Ο Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως γεννήθηκε την Τρίτη 1 Οκτωβρίου του 1846 στην Σηλυβρία της Τουρκοκρατούμενης Θράκης, από ευσεβείς και φτωχούς γονείς. Τα πρώτα γράμματα μαζί με χριστιανικές διδαχές τα έλαβε από την μητέρα του. Στη Σηλυβρία τελείωσε το δημοτικό και το σχολαρχείο. Ήταν ένα ευφυέστατο παιδί με πολύ καλή μνήμη, που έδειξε την διδασκαλική και θεολογική του κλίση από πολύ νωρίς.
Πριν ακόμα συμπληρώσει το 20ο έτος της ηλικίας του, προσελήφθη ως παιδονόμος στο, εν Κωνσταντινούπολη, σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου (διευθυντής του σχολείου αυτού ήταν ο θείος του -από την πλευρά της μητέρας του- Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης) όπου συνέχισε τις σπουδές του, ενώ ταυτόχρονα εργαζόταν διδάσκοντας τις μικρότερες τάξεις. Την ίδια περίοδο έλαβε χώρα και το πρώτο θαύμα του Αγίου Νεκταρίου. Ενώ βρισκόταν σε ιστιοφόρο και ταξίδευε για να πάει από την Κωνσταντινούπολη στην ιδιαίτερη πατρίδα του -για να εορτάσει μαζί με την οικογένεια του τα Χριστούγεννα- έπιασε μεγάλη τρικυμία. Με την παραίνεση και τις προσευχές όμως του Αγίου, το πλοίο κατάφερε να φτάσει στον προορισμό του και έτσι γλύτωσαν την ζωή τους οι συνεπιβάτες του και φυσικά ο ίδιος. Το 1908 έχοντας πλέον αποφασίσει να αποσυρθεί στο μοναστήρι της Αίγινας και να ασχοληθεί με την οργάνωση του και την πνευματική καθοδήγηση των καλογριών που το στελέχωναν. Με δικά του έξοδα έκτισε μια μικτή οικία, πλησίον αλλά εκτός της μονής, στην οποία θα κατοικούσε. Αξιοσημείωτο είναι ότι έλαβε ενεργά μέρος στο κτίσιμο, κουβαλώντας χώμα ή λάσπη και σκάβοντας, βοηθώντας τους τεχνίτες.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Άγιος Νεκτάριος έπασχε από χρόνια προστατίτιδα, η οποία του δημιουργούσε αφόρητους πόνους. Τελικά συμφώνησε στις συστάσεις των γιατρών και ήρθε στην Αθήνα στο Αρεταίειο νοσοκομείο. Τελικά γύρω στα μεσάνυχτα της 8ης προς 9ης Νοεμβρίου του 1920 ανεχώρησε για τους Ουρανούς, σε ηλικία 74 ετών.
Το σκήνωμα του Αγίου μεταφέρθηκε στην Αίγινα και από το λιμάνι μέχρι την Μονή το μετέφεραν στα χέρια τους οι πιστοί. Όλο το νησί θρηνούσε μα περισσότερο απ' όλους οι μοναχές που έχασαν τον Πατέρα και Οδηγό τους. Το ιερό του σκήνωμα ήδη είχε αρχίσει να αναδίδει ευωδία. Η ταφή του, έγινε στο προαύλιο της Μονής δίπλα στο αγαπημένο του πεύκο.
Όταν μετά από έξι μήνες άνοιξαν το μνήμα για να τοποθετηθεί μια επιτύμβια πλάκα -δωρεά της Ριζαρείου- το σκήνωμα του εξακολουθούσε να ευωδιάζει χωρίς να παρουσιάζει το παραμικρό σημάδι αλλοίωσης. Ενάμιση χρόνο αργότερα το μνήμα ξανανοίχτηκε και το ιερό σκήνωμα του εξακολουθούσε να παραμένει άφθαρτο και ευωδιάζον. Το ίδιο συνέβη και τρία χρόνια μετά την κοίμηση του. Συνολικά το σκήνωμα του παρέμεινε σε αυτή την κατάσταση για είκοσι ολόκληρα χρόνια!
Η επίσημη αναγνώριση του, ως Αγίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, έγινε το 1961 με Πατριαρχική Συνοδική Πράξη από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Τότε καθορίστηκε και η 9η Νοεμβρίου ως ημέρα εορτής του Αγίου Νεκταρίου.
Τηλ. Ναού 2297053802
Πηγή κειμένων www.agios-nektarios.gr
Δίπλα στο νέο ναό του Αγίου Νεκταρίου βρίσκεται το μοναστήρι. Στην μονή αποσύρθηκε ο Άγιος Νεκτάριος στα 1908, όταν παραιτήθηκε από την θέση του διευθυντή της Ριζαρείου. Έτσι εκπληρώθηκε επιτέλους ο διακαής πόθος του να μονάσει. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι ο Άγιος εργαζόταν σκληρά μαζί με τους εργάτες για το χτίσιμο των κτιρίων της μονής.
Αλλά και αργότερα, πέρα από τα πνευματικά του καθήκοντα ασχολούνταν και με τις καθημερινές εργασίες του μοναστηριού. Συχνά πυκνά τον έβρισκαν να εργάζεται στον κήπο.
Την ίδια όμως αγάπη και φροντίδα έδειχνε και για τον υπόλοιπο πληθυσμό του νησιού. Οι καιροί ήταν δύσκολοι -βρισκόμαστε στην περίοδο μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο- και ακόμα και το καθημερινό φαγητό ήταν ένα από τα μεγάλα προβλήματα των κατοίκων της Αίγινας. Με εντολή του Αγίου -προσπαθώντας να σταθεί για άλλη μια φορά στο ποίμνιο του- δεν αποθηκεύονταν τρόφιμα στην μονή παρά μοιράζονταν στον λαό. Ο Θεός θα φρόντιζε για την τροφή της επομένης ημέρας, πίστευε ο Άγιος, και έτσι γινόταν!
Όπως αναφέραμε και προηγουμένως, ο Άγιος Νεκτάριος έζησε στην μονή για 12 συναπτά έτη. Από το 1908 έως και το 1920 όπου κοιμήθηκε. Όλο αυτό το διάστημα έμενε σε ένα σπιτάκι -σώζεται ως σήμερα μαζί με τα προσωπικά του είδη- εκτός των ορίων της τότε μονής, μιας και το μοναστήρι ήταν γυναικείο.
Τηλ. μονής 2297053806
Πηγή κειμένων www.agios-nektarios.gr
Μητρόπολη Αίγινας
Πρόκειται για τον πρώτο καθεδρικό ναό της νεότερης Ελλάδας. Εκεί ορκίστηκε η Κυβέρνηση του Ι. Καποδίστρια και μέσα στο ναό υπάρχει ακόμα ο θρονίσκος του Κυβερνήτη.
Στη Μητρόπολη υπάρχουν πολλά ιστορικά κειμήλια και αξιόλογες αγιογραφικές τοιχογραφίες. Η καμπάνα είναι δώρο του Κυβερνήτη και λέγεται ότι την έφερε από την Ρωσία.
Τηλ. 2297022654
Μονή Παναγίας της Χρυσολεόντισσας
Το Μοναστήρι της Παναγίας της Χρυσολεόντισσας χτίστηκε στις αρχές του 17ου αιώνα, έχει ψηλούς τοίχους και μοιάζει περισσότερο με φρούριο.
Η κατασκευή αυτή έγινε με τον φόβο των μοναχών για τους πειρατές. Υπάρχει μια μεγάλη πόρτα, μέσω της οποίας μπορεί κάποιος να επικοινωνήσει με το Μοναστήρι. Είναι ένα μεγάλο διώροφο κτίσμα με μια αυλή στο κέντρο, στην οποία υπάρχουν η εκκλησία και πλάι της ένας τριώροφος πύργος.
Ο πύργος χτίστηκε γύρω στο 1600. Η εκκλησία είναι νεότερη και χτίστηκε γύρω στο 1800,στη θέση της παλαιότερης που κάηκε.
Στην εκκλησία υπάρχει και η εικόνα της Παναγίας της Χρυσολεόντισσας. Το Μοναστήρι ήταν πλουσιότατο και στην κατοχή του είχε το μεγαλύτερο μέρος του νησιού. Κατά την διάρκεια του 19ου αιώνα τα περισσότερα μοναστηριακά κτήματα απαλλοτριώθηκαν και οι μοναχοί έφυγαν.
Τον Δεκαπενταύγουστο εορτάζει το γυναικείο Μοναστήρι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. H θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Χρυσολεόντισσας συγκεντρώνει πλήθος προσκυνητών και τα τάματα και τα θαύματα πληθαίνουν.
Τηλ. 2297062100
Λίγο μετά το Καποδιστριακό Ορφανοτροφείο βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας της Φανερωμένης. Είναι ουσιαστικά ένας λαξευτός τάφος, μία κατακόμβη όπου εκεί υπάρχει η εικόνα της Παναγίας.
Η εκκλησία που υπάρχει στο πάνω μέρος της κατακόμβης είναι χωρίς σκεπή και ανολοκλήρωτη.
Τηλ. 2297022620
Εκεί ο Κώστας Παρθένης ζωγράφισε τον πίνακα Ευαγγελισμό.
Είναι ένα γυναικείο μοναστήρι χτισμένο το 1865.
Η Μονή είναι περιτριγυρισμένη από πεύκα και κυπαρίσσια και έχει μοναδική θέα. Είναι ένα από τα αξιοθέατα της Ύδρας και αξίζει να την επισκεφθούμε είτε κάνοντας πεζοπορία είτε με τα γαϊδουράκια.
Τηλ. 22980 52484
Χτισμένο το 1815, είναι το μοναδικό ανδρικό μοναστήρι του νησιού. Εκεί όπου το 1825 σε ένα από τα κελιά του φυλακίστηκε ο Κολοκοτρώνης.
Τηλ. 22980 52540
Επισκέψιμη με θαλάσσιο ταξί και από εκεί ανεβαίνοντας σκαλιά, μια διαδρομή περίπου 30 λεπτά. Μαγευτική θέα. Λέγεται πως κτίστηκε γύρω στον 1710.
Τηλ. 2298052344
Στο δρόμο για το Παλιό Λιμάνι βρίσκεται η Μητρόπολη του νησιού. Εκεί την 3η Απριλίου 1821 υψώθηκε η επαναστατική σημαία του νησιού. Το δε καμπαναριό του ναού έχει χαρακτηρισθεί ως αριστουργηματικής τέχνης.
Στο βοτσαλωτό προαύλιο μπροστά από το ναό του Αγίου Νικολάου υπάρχει μνημείο πεσόντων, όπως επίσης και δύο κανόνια της εποχής της Επαναστάσεως.
Βρίσκεται στην περιοχή της Αγίας Μαρίνας σε μια πευκόφυτη περιοχή.
Ο ναός που σώζεται σήμερα χρονολογείται γύρω στο 500-490 π.Χ. Είναι ο δεύτερος, καθώς ο πρωιμότερος δωρικός χρονολογείται στο 570-560 π.Χ. και καταστράφηκε από πυρκαγιά γύρω στο 510 π.Χ
Ο ναός της Αφαίας ήταν ιδιαίτερα γνωστός από την αρχαιότητα για τα αετώματα, τα οποία κοσμούσαν και τις δύο στενές πλευρές του ναού. Τα γλυπτά των αετωμάτων ήταν πολύχρωμα και ήταν φτιαγμένα από παριανό μάρμαρο, με θεματολογία παρμένη από τον Τρωικό πόλεμο. Στο ανατολικό αέτωμα παριστανόταν η εκστρατεία του Ηρακλή κατά του βασιλιά Λαομέδοντα και στο δυτικό η εκστρατεία των Ελλήνων με αρχηγό τον Αγαμέμνονα κατά της Τροίας του Πριάμου. Όσα αγάλματα σώθηκαν στήθηκαν στον περίβολο του ιερού. Γύρω από τον περίβολο ανοίγεται ένα μεγάλο πρόπυλο. Εκεί έχουν ανακαλυφθεί κτίσματα.
Ώρες λειτουργίας
Αρχαιολογικός χώρος: Καθημερινά 8.00 - 20.00
Είσοδος: Εισιτήριο 6 Ευρώ, Μειωμένο 3 Ευρώ
Τηλ. 2297032398
Ο αρχαιολογικός χώρος της Κολώνας βρίσκεται κοντά στο λιμάνι και την σύγχρονη πόλη της Αίγινας. Στο λόφο της Κολώνας διενεργούνται ανασκαφές από Έλληνες, Γερμανούς και Αυστριακούς αρχαιολόγους από τα τέλη του 19ου αιώνα. Η ευνοική γεωγραφική θέση συνέβαλε ώστε η Κολώνα να αποτελέσει ένα σημαντικό κέντρο της προιστορικής Ελλάδας. Στα τέλη του 6ου και τις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ. χρονολογούνται τα κτήρια του Ιερού του Απόλλωνα. Εδώ βρίσκονται τα λείψανα προϊστορικών οικισμών του νησιού από την 5η χιλιετία π.Χ., από την αρχαϊκή- ελληνιστική εποχή. Σήμα κατατεθέν, η μονολιθική κολώνα η οποία είναι η μοναδική που απέμεινε από τον ναό του Απόλλωνα. Οι ανασκαφές έχουν δείξει ένδεκα οικισμούς από την Νεολιθική μέχρι την Μυκηναική περίοδο.
Ώρες Λειτουργίας Τρίτη - Κυριακή 10:00 - 17:30 (Δευτέρα κλειστά)
Είσοδος 4 Ευρώ - Μειωμένο 2 Ευρώ
Τηλ. 2297022248
Στον Πύργο του Μάρκελλου στεγάστηκε η πρώτη Ελληνική αντικυβερνητική επιτροπή από το 1826-1828 και για ένα χρονικό διάστημα τα ταμείο του Ελληνικού κράτους.
Ο προαύλιος χώρος του λειτουργεί σαν πάρκο και χώρος εκδηλώσεων ενώ στο εσωτερικό του στεγάζεται το πνευματικό κέντρο του Δήμου.
Το κάστρο έκτισε το 1826 ο Γάλλος φιλέλληνας στρατηγός Νικόλαος Κάρολος Φαβιέρος, ο οποίος εκεί οργάνωσε τον πρώτο τακτικό στρατό του νέου ελληνικού κράτους.
Δεσπόζει στο λόφο στο κέντρο του Πόρου και έχει κατασκευαστεί το 1927.
Αξίζει μια επίσκεψη για να απολαύσει κανείς ένα υπέροχο δειλινό.
Είναι χτισμένα πριν το 1800 και είναι πολυτελή στο εσωτερικό τους. Από αυτά ξεχωρίζουν το αρχοντικό του Μιαούλη που χρησιμοποιείται ως μουσείο, του Τομπάζη όπου στεγάζεται παράρτημα της Σχολής Καλών Τεχνών, του Κριεζή όπου στεγάζεται το Γηροκομείο, του Μπουντούρη και των Τσαμαδών όπου λειτουργεί η Σχολή Εμπορικής Ναυτιλίας.
Αρχοντικό Λάζαρος Κουντουριώτης (Ιστορικό Μουσείο)
Από τότε, το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ οργανώνει εκθέσεις και υποστηρίζει projects και δημοσιεύσεις διεθνώς.
Από το 2009, το κτίριο των Σφαγείων χρησιμεύει ως χώρος του ΔΕΣΤΕ, όπου κάθε καλοκαίρι το Ίδρυμα φιλοξενεί μια σειρά από εκθέσεις σύγχρονης τέχνης.
Κάθε χρόνο αρκετοί άνθρωποι του διεθνούς και εγχώριου καλλιτεχνικού χώρου επισκέπτονται τις εκθέσεις αυτές.
Η Ιστορική Οικία Λαζάρου Κουντουριώτη στην Ύδρα, παράρτημα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου, με αυθεντικά έπιπλα εποχής και παραδοσιακές ενδυμασίες.
Δέχεται το κοινό καθημερινά από τις 25 Μαρτίου έως και τέλος Οκτωβρίου, ώρες 10.00 - 14.00. Ιούνιος-Αύγουστος 18.00 - 21.00
Τηλ. 22980 52421